Η Lara Croft πρόκειται για μια εμβληματική ηρωίδα που γεννήθηκε στον χώρο του gaming, πέρασε στον χώρο του σινεμά και συνεχίζει να αφήνει...
Η Lara Croft πρόκειται για μια εμβληματική ηρωίδα που γεννήθηκε στον χώρο του gaming, πέρασε στον χώρο του σινεμά και συνεχίζει να αφήνει το στίγμα της μέχρι και σήμερα. Οπότε, η ανακοίνωση ενός νέου, κινηματογραφικού reboot δημιούργησε σε απανταχού gamers και mainstream-όφιλους τη λαχτάρα και την ανησυχία να δουν τις νέες περιπέτειες της μοναδικής Lara. TOMB RAIDER
Αυτό το δύσκολο έργο να ευχαριστήσει το κοινό του σινεμά και των βιντεοπαιχνιδιών ανέλαβε ο Νορβηγός σκηνοθέτης Roar Uthaug, ο οποίος στο πλάι του είχε μια βραβευμένη με Όσκαρ και γεμάτη πάθος κι όρεξη Alicia Vikander για να εκμεταλλευτεί στο έπακρο, όπως κι ευτυχώς έκανε, φέρνοντας στη μεγάλη οθόνη μια τιμιότατη μεταφορά του Tomb Raider κι εν τέλει, μια αξιόλογη περιπέτεια.
Στο reboot λοιπόν θα βρούμε μια ατίθαση Lara Croft, η οποία αρνείται τα σκήπτρα της παγκόσμιας αυτοκρατορίας που έχτισε ο πατέρας της, όπως ακριβώς αρνείται να αποδεχθεί τον θάνατό του. Θέλοντας να ξεκαθαρίσει τι συνέβη, η Lara θα επιστρατεύσει όλες τις διανοητικές και σωματικές της ικανότητες και θα ξεπεράσει τα όριά της για να μάθει την αλήθεια γύρω από τον πατέρα της και το νησί στο οποίο εξαφανίστηκε.
Η αλήθεια είναι πως η νέα ταινία “Tomb Raider” υπερτερεί σε πολλά βασικά συστατικά που την καθιστούν μια –επιτέλους- αξιόλογη μεταφορά βιντεοπαιχνιδιού, ενώ υστερεί σε κάποια άλλα που δεν αφήνουν τον θεατή να βροντοφωνάξει τη χαρά του, όσο κι αν ήθελε. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως με τη νέα αυτήν ταινία περνάς τον χρόνο σου ευχάριστα, όπως επίσης κανείς δεν μπορεί να λογομαχήσει για την ποιότητα της ίδιας της Lara που μας υποδύθηκε η Alicia Vikander.
Ξεκινώντας από τα πολύ θετικά στοιχεία λοιπόν, ο Roar Uthaug ενσωμάτωσε έξυπνα συστατικά από το ομώνυμο παιχνίδι της σειράς του 2013 και το sequel του, με τέτοιο τρόπο που οι fan του παιχνιδιού σίγουρα θα αναγνωρίσουν κι εν τέλει θα εκτιμήσουν, χωρίς όμως οι άγνωστοι με τα των games να νιώθουν παραμελημένοι, ενώ παράλληλα η όλη ατμόσφαιρα της επιβίωσης, που είναι κι ένα βασικό στοιχείο της σειράς, είναι ξεκάθαρη κι αποδίδεται με έναν χολιγουντιανά διασκεδαστικό τρόπο, που σε κάνει να την ευχαριστιέσαι χωρίς να σε νοιάζουν οι όποιες ατέλειες.
Πέραν αυτού όμως, φυσικά τα εύσημα δεν μπορούν να μην πάνε και στην Alicia Vikander, η Lara Croft της οποίας εδραίωσε με μια μοναδική ευκολία τη δική της θέση στη μακροχρόνια ιστορία που φέρει το όνομά της. Η Vikander φαίνεται εξαιρετικά παθιασμένη να αποδώσει όσο πιο πιστά και ρεαλιστικά γίνεται τον ρόλο της χαρισματικής ηρωίδας, χωρίς να έρχεται σε κάποια αναμέτρηση με την προκάτοχό της, Angelina Jolie, ξεφεύγοντας έτσι από οποιαδήποτε περιττή σύγκριση. Η Lara Croft για τις αρχές του 2000 ήταν ιδανική με την Jolie και η Lara Croft για το 2018 είναι ιδανική με την Vikander. Οπότε, στη νέα αυτή περιπέτεια έχουμε μια Lara που δεν είναι τέλεια, που ματώνει χωρίς ντροπές και προσπαθεί ξανά και ξανά να καταφέρει αυτό που θέλει, που δεν φοβάται να παλέψει, να στραπατσαριστεί και να αυτομαστιγωθεί, δηλαδή μια Lara εξαιρετικά αρμόζουσα στις ανάγκες των θαυμαστών, της μεταφοράς και της περιπέτειας. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως ο Daniel Wu (Into the Badlands) στάθηκε επάξια πλάι στη Vikander, μ' έναν χαρακτήρα μετρημένο και μυστηριώδη, που σε έκανε να θες να μάθεις περισσότερα γι' αυτόν, άσχετα που η ταινία δεν ήταν τόσο απλόχερη μαζί του (κι ίσως και ορθά).
Το νέο “Tomb Raider” όμως μειονεκτεί εκεί που οι περισσότερες ταινίες περιπέτειας και δράσης –κόμικ και μη- πλέον υστερούν· σ’ έναν πολύ καλό αντίπαλο. Οι ταινίες αυτού του είδους καθορίζονται –καλώς ή κακώς- όχι μόνο από το πόσο εκλεκτός είναι ο βασικός πρωταγωνιστής, αλλά και με αυτόν που θα έρθει αντιμέτωπος, οπότε όταν η απειλή του ανταγωνιστή δεν είναι τόσο έντονη στον θεατή, είναι φυσικό επακόλουθο να μην μπορεί να ταυτιστεί τόσο με την προσπάθεια του ήρωα για επιβίωση, άσχετα αν ο Walton Goggins στην προκειμένη ήταν ολόσωστος, όπως είναι και κάθε φορά. Αυτό, σε συνδυασμό με μια γρήγορη αφήγηση, που εν μέρει λειτουργεί για τη δράση αλλά όχι τόσο για την ταύτιση, δεν αφήνουν στον θεατή κάτι το αξέχαστο, αλλά σίγουρα του αφήνουν μια ικανοποίηση που επιτέλους είδαν μια πολύ καλή μεταφορά βιντεοπαιχνιδιού και μια αξιοπρεπέστατη περιπέτεια.
COMMENTS